என் ஆன்ம வெளியில் ஆதர்ச பிம்பமானவன்..

நீ-

என்னில் கவிதையாய் நுழைந்து

காதலாய்க் கலந்தவன்.

உன்னை நினைக்கும்

ஒவ்வொரு பொழுதும்

உள்ளுக்குள் எல்லையில்லா மகிழ்ச்சி.

****************************************************************************************************

இப்படித் தான் பேச வேண்டும்

என்றில்லாமல்

நீ நீயாகப் பேசியதில் தான்

இழந்தேன் என்னை.

****************************************************************************************************

உனக்காக என்ன வாங்க என யோசித்தே

பொழுதைக் கழித்தேன் நான்.

எந்த யோசனையுமின்றி

எனை இறுக அணைத்து

என்னையே வாங்கிக் கொண்டாய் நீ.

****************************************************************************************************

உன் காதல்

ஒரு ஆண் பெண்ணிடத்தில் கொள்ளும்

நேசத்தையும் தாண்டி

தாய் சேயை நேசிப்பது போன்ற

எதிர்பார்ப்பற்றது

பரிசுத்தமானது!

****************************************************************************************************

உன் மேல் கோபம் கொள்ளும் நேரங்களில்

உன்னுடன் பேச நினைக்கிறேன் நான்.

என் மேல் கோபம் கொள்ளும் நேரங்களில்

உன் கண் மூடி உன்னுள் இருக்கும்

என்னுடன் பேசுகிறாய் நீ

****************************************************************************************************

உன் தோள் சாய்ந்த பொழுதுகள்

உன் தோழமையை எனக்கு சொல்லின.

உன் கேச வருடல்

உன் நேசத்தை அறிவித்தது.

உன் அணைப்பு

உன் அன்பைக் காட்டிற்று .

உன் முத்தம்

உன் காதலை மொத்தமாய்த் தந்தது.

வேறென்ன வேண்டுமெனக்கு...

****************************************************************************************************

"இப்படி இருடா... அப்படி பண்ணாதடா..." என்ற

என் தினசரி செல்லக் குறைகளை ஏற்றவாறே

என் நெற்றி முகர்ந்தவன் நீ.

எப்போதும் உனக்காக நான் மாற வேண்டும்

என நீ சொன்னதில்லை.

என் கோபங்கள், சிறு களிப்புகள் என

அனைத்தையும் என்னுடனே

இருந்து ரசிப்பவன் நீ.

இன்று போல் என்றும்

என்னுடன் நீ இருக்க வேண்டும் எனும்

வரம் மட்டுமே உன்னிடம் கேட்கிறேன்.

தருவாயா?