சித்திரம் பேசுதடி!!!

டெல்லி வரும் நண்பர்கள் பலருக்குமான பிரச்சனை தங்குமிடம். தலை நகரின் பிரம்மாண்டங்களுக்குக் கொஞ்சமும் குறைவில்லாதவை இங்கிருக்கும் செலவுகளும். குளிரூட்டப்பட்ட ரயில் பெட்டியிலேயே இரண்டாயிரம் ரூபாய்க்குள் டெல்லியை அடைந்து விடும் பலருக்கும் அறையெடுத்துத் தங்குவதென்பது மிரட்சியான விஷயம். சில ஆயிரங்களுக்குள் நல்ல, தரமான, பாதுகாப்பான, நகரின் பிரதான இடத்திலிருக்குமாறு தங்கும் விடுதிகள் கிடைப்பது அசாத்தியமே. இக்குறையைப் போக்க டாடா அறிமுகப்படுத்தியுள்ள பட்ஜெட் ஹோட்ட்ல்கள் “Ginger” (ஜிஞ்சர்). ஆயிரம் ரூபாய்க்கே குளிர்சாதன வசதியுடன் கூடிய அறை கிடைக்கிறது. அனைத்து வசதிகளுமிருக்குமாறும் தரமானதாகவும் அமைக்கப்பட்டிருக்கும் இது டெல்லி ரயில் நிலையத்தின் முன்னேயே அமைந்துள்ளது. இந்தியாவின் பெரும்பாலான நகரங்களில் கிளைகளை ஆரம்பித்தும், வாடிக்கையாளர்களை த்ருப்திப்படுத்தும் சலுகைகளை அளித்தும் பலரையும் வரவேற்கிறது இவ்விடுதிகள். இவர்களின் இத்தனித்தன்மையான சேவையால் அறைகள் கிடைப்பதில் எப்போதும் பற்றாக்குறை இருக்கிறது. அதனால் முன்பதிவு அவசியமாகிறது. இனி இந்தியாவின் பெரு நகரங்களுக்குப் பயணிக்கவிருக்கும் அனைவரும் முன்னமேயே பதிவு செய்து இவ்விடுதிகளின் வசதியை அனுபவிக்கலாம் (பேர் தான் ஜிஞ்சர்ன்னு காரமா இருக்கு. வசதிகள் சொகுசாவே இருக்கு)

*************************************************************************************************************

நண்பர் ஒருவர் வருத்தத்துடன் பகிர்ந்த ஒரு வீடியோவைக் கண்டு மிகுந்த சினமானது. டி.எம்.எஸ்., சீர்காழி கோவிந்தராஜன், கே.பி. சுந்தராம்பாள் என பாடல்களால் நம்முள் பக்தியை ஊற்றியவர்கள் பலர். இப்போதும் முருகன் பாடல்களில் டி.எம்.எஸ். குரலுக்கு இணையேது. இது போன்றே நம்மை ஆனந்தப்படுத்தும் பாடல்களைத் தருபவர் பெங்களூர் இரமணியம்மா. அவரது வேலவா வடிவேலவா எனும் பாடலை எந்த ஊரிலெனத் தெரியவில்லை, யாரென்றும் தெரியவில்லை போட்டு சாவடிச்சிருக்காங்க. ஓங்கி அறைய நினைத்து முடியாமல் போன இயலாமையும், ஒரு பக்திப் பாடலுக்கு அந்தப் பெண் அணிந்திருக்கும் அரைகுறை உடைகளும், உடலசைவுகளும் உள்ளுக்குள் ஏனோ அதீத வருத்தத்தைத் தருகின்றன. இந்த மாதிரி ஒரு நிகழ்ச்சியை நேரில் காண நேர்ந்தால் யோகியைத் தனியாக விட்டுப் போவதை எண்ணிக் கூட வருந்தாமல் அப்பெண்ணைப் போட்டுத் தள்ளிவிட்டு கம்பி எண்ணப் போயிருப்பேன். (என்ன கொடுமை சரவணன் இதுன்னு கூட சொல்ல முடியாதே. கொடுமையே சரவணனுக்குத் தானே :( )

*************************************************************************************************************

நம் குடும்பத்தின் முந்தைய தலைமுறையினரை நாம் அறிந்திருக்கவில்லை; மூதாதையர் பெயர் தெரியவில்லை எனக் குமுறுவதை நிறுத்திவிட்டு வரும் தலைமுறைக்கு நம் பெற்றோர் மற்றும் நம் பெயரை எப்படி எடுத்துச் செல்வது என யோசிக்கலாமே. மும்பையிலிருக்கும் என் அண்ணன் ஒருவர் குடும்ப வரைபடமொன்றை ஏற்படுத்தி அதில் ஒவ்வொருவரின் மெய்ல் ஐடியையும் சேர்த்திருந்தார். கடந்த ஒரு வருடத்தில் உறவுகளுக்குள் மிகுந்த மாற்றம். மொத்தக் குடும்பத்தில் எத்தனை பேரிருக்கின்றனர் எனக் கூடத் தெரியாமலிருந்தவர்கள் இப்போது ஒவ்வொருவரின் பிறந்த நாள் மற்றும் திருமண நாட்களுக்கு வாழ்த்துவது, அடிக்கடி மெயிலில் பேசிக் கொள்வதென ஒரு நல்ல பகிர்வும், மனமகிழ்வும் ஏற்பட்டிருக்கிறது. தவிர, குடும்பத்திலிருக்கும் வித்தியாச உறவுகளை அறியவும் முடிந்தது. எங்கள் குடும்பத்தில் தமிழ், தெலுங்கு, கன்னடம், ஹிந்தி, பஞ்சாபி, ஆங்கிலம் என அனைத்து மொழி சொந்தங்களும் உள்ளன. ஆம், என் அண்ணாக்கள் பலரும் காதல் திருமணம். ஒவ்வொருவரும் அவர்கள் சென்று குடியேறிய ஊர்களிலேயே காதலித்துத் திருமணம் செய்தவர்கள். இதில் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக என் அத்தை பையனொருவர் அமெரிக்காவிலேயே ஒரு கிறித்துவரை மணமுடித்து எங்கள் குடும்பத்தில் ஒரு கேத்தரினும் இருக்கிறார். இவையனைத்தையும் அறியவும், அனைவருடனும் தொடர்பிலிருக்கவும் உதவிய அண்ணனுக்கும் அவரால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட Geni இணையதளத்திற்கும் நன்றி. நீங்களும் முயற்சிக்கலாமே. (நேர்ல எல்லாரும் ஒண்ணு சேர்ந்து பொங்கச் சோறு வெச்சு சாப்பிட்டக் காலமெல்லாம் போய் மெயிலில் ஹாய் எனத் தொடரும் மாற்றங்கள்)

*************************************************************************************************************

வைஷ்ணு தேவி பயணம் குறித்து எழுதியிருந்த பொழுது ஒரு முக்கியமான தகவலைச் சொல்ல மறந்து விட்டேன். அது என்னவென்றால் மலைக்கு ஏறும்முன் கீழிருந்து ஒரு சீட்டு வாங்கிச் செல்ல வேண்டும். அச்சீட்டில் எத்தனை பேர் செல்கிறோமென்ற எண்ணிக்கை மட்டுமிருக்கும். இச்சீட்டு இலவசமாகக் கட்ராவிலேயே கிடைக்கும். மட்டுமல்லாமல் பெரும்பாலான SBI ATMகளிலும் கிடைக்கிறது. இச்சீட்டின்றி மேலே செல்ல அனுமதி கிடையாது. இதன் மூலம் எந்த ஒரு அபாய நேரத்திலும் மலை மேல் எத்தனை மக்கள் உள்ளனர் என அறியலாம் என்பதே நோக்கம். நல்ல விஷயமாகப்பட்டது. (மலைக்குப் போன இடத்துல ஏதாச்சும் ஆச்சுன்னா மீடியாக்காரங்களுக்கு எண்ணிக்கை வேணும்ல)

*************************************************************************************************************

மதராசப்பட்டினத்தின் பாடலொன்றைப் பார்க்கும் சந்தர்ப்பம் போன வாரம் தான் அமைந்தது. பாடல் காட்சி லகான் திரைப்படத்தை நினைவூட்டியது. படம் எப்படி இருக்குமெனத் தெரியவில்லை. பலரின் விமர்சனங்கள் கொண்டு பார்க்கையில் லகான் மற்றும் டைட்டானிக்கின் தாக்குதல் படத்திலிருப்பதாகத் தெரிகிறது. அங்காடித் தெரு, களவாணி வரிசையில் பார்ப்பதற்கு வைக்கப்பட்டிருக்கும் மற்றொரு படம். (எப்படியோ அங்கீகாரப் பூர்வமான டிவிடி வந்து தான் பாக்கப் போற. ஏன் இந்த பில்டப் என துப்புபவர்கள் தூரப் போக ;) )

*************************************************************************************************************

வட இந்தியத் தொலைக்காட்சிகளின் ஒரு நல்ல விஷயம், வெளியாகி திரையரங்கில் ஓடாமல் திரையரங்கை விட்டு ஓடிடும் படங்கள் விரைவிலேயே சின்னத் திரையில் வந்துவிடும். அதாவது படம் வெளியாகி ஒரு மாதத்தில். அதுவே சூப்பர் ஹிட் படமெனில் ஆறு மாதங்களில். உதாரணத்திற்கு ப்ளூ, கைட்ஸ், 3 இடியட்ஸ், மை நேம் இஸ் கான், கார்த்திக் காலிங் கார்த்திக் எனத் தொடர்ந்து போன வாரம் ஒளிபரப்பப்பட்ட ராவண் வரை. ஆனால் நம்மூரில் ஓடாத படத்துக்கே ஓவர் பில்டப் குடுக்குறாங்களே அது ஏன்... (இந்த ஊர் கல்சரை அங்கே ஃபாலோ பண்ணினா இந்நேரம் சன் பிக்சர்ஸின் அவ்வளவு படங்களும் தொலைக்காட்சியில் வந்திருக்கும்)

*************************************************************************************************************

விகடனில் நாலு வரிக்கு நாம சொன்ன விஷயம் வந்ததுக்கே என்ன ஒரு ரெஸ்பான்ஸ். அது தான் விகடன் ரீச். ரொம்ப மகிழ்வாகவும், நெகிழ்வாகவுமிருந்தது. என் மனதிலிருந்து இதற்காக நான் நன்றி சொல்ல வேண்டுமெனில் அது பரிசல் கிருஷ்ணாவிற்குத் தான். ரொம்ப தேங்க்ஸ் கிருஷ்ணா. (விகடனில் சுஜாதாவையும், எஸ்.ரா.வையும் பார்த்து மிரண்டிருக்கிறேன். அதில் நானுமா.. இன்னும் நம்ப முடியவில்லை.)

*************************************************************************************************************

யோகி டைம்ஸ்

போன வாரம் ரொம்ப ஆசையாய் “ரசம் பண்ணேன்” என்றார் என்னவர். ரசம் சாதம் சாப்பிட்டு ரொம்ப நாளாச்சு என்றதும் ரசம் செய்தேன். நிறைய ரசம் விட்டு சாப்பிட்டவர் என் தட்டிலும் ரசத்தை ஊற்றிக் கொண்டேயிருந்தார். “ஜி, போரும் ரசம்” என்றேன். “ஓ, இந்த ரசம் பேரு போரும் ரசமா.. எப்படிப் பண்ண... ரொம்ப நல்லாருக்கு” என அப்பாவியாய்க் கேட்க மறுபடி “நான் போதும் ரசம்ன்னேன்” என்றேன். இவருக்காக நான் பேசும் தமிழை டீஃபால்ட்டாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டியுள்ளது.

போன வார இறுதியில் தமிழ்ப்படம் பார்க்க வேண்டுமென சித்திரம் பேசுதடி டிவிடி வாங்கி வந்தோம். தமிழைப் படப் பெயர்களின் வழியாய்க் கற்கும் யோகியிடம் “சித்திரம் பேசுதடி. சொல்லுங்க. என்ன அர்த்தம்னு” என்றேன். ஒரு நிமிடம் யோசித்து விட்டு “சித்திட்ட பேசணுமா” என்றார். ஙே என முழித்துக் கொண்டு “இல்லை இல்லை” என்றேன். “ஓகே, எக்ஸாக்ட்டா அது இல்லைன்னா சம்திங் ரிலேட்டட் டு சித்திகிட்ட பேசறது”ன்னார். என்ன சொல்லவெனத் தெரியாமல் கொல்லென சிரித்து வைத்தேன். (சித்திரம் பேசுதடி ன்னு வெச்சு புரிஞ்சிருக்கார்)