பல்பு மேல் பல்பு வாங்கி...

நண்பரின் பரிந்துரையின் பேரில் "2 States by Chetan Bhagat" நாவல் வாங்கி நூறு பக்கங்களுக்கு மேல் வாசித்தும் விட்டேன். முதல் முறை இந்திய ஆங்கில நாவல் படிக்கிறேன். ஆங்கிலம் ஓகே (நமக்கு புரியும்) அளவுக்கு இருக்கிறது. ரொம்ப எதிர்பார்த்து வாசிக்க ஆரம்பித்த நாவலிது. முதலில் என் வாழ்க்கையோடு பல விஷயங்கள் ஒத்துப் போவதால் படிக்க சுவாரசியமாக இருந்தது. ஆனால், இந்தி சீரியலும் தமிழ் சீரியலும் மாத்தி மாத்திப் பார்த்தால் எப்படி இருக்குமோ அப்படிப் போகிறது. எல்லாருக்கும் பிடிக்கும் என சொல்ல முடியாத நாவல். இருந்தாலும் இந்த கதை எனக்கு ஒரு வித்தியாச அனுபவத்தை, என் நினைவுகளை மீட்டெடுக்கும் வகையில் இருப்பது மகிழ்ச்சி.

(தமிழ்ப் பொண்ணு, பஞ்சாபிப் பையன் இவர்களுக்கிடையேயான காதல், வீட்டின் மோதல், கடைசியில் கூடல் இது தான் கதை. ஒரு முறை வாசிக்கலாம்)

****************************************************************************************************

குழந்தைகளுக்கும் எனக்குமான கெமிஸ்ட்ரி எப்போதும் ஒத்துப் போவதுண்டு. என் அக்கா குழந்தை என்னிடம் சீக்கிரமே ஒட்டி விட்டாள். அவளும் நானும் கடைகளுக்குப் போவது, அம்மாவிற்குத் தெரியாமல் ஐஸ்க்ரீம் சாப்பிடுவது, பிரிட்ஜில் இருக்கும் சாக்லேட்டுகளை யாருக்கும் தெரியாமல் ஆட்டையப் போடுவது என பல விஷயங்களில் கூட்டு சேர்ந்து என்ஜாய் செய்தோம். அவளுக்கு மேக்கப்பில் அதிக ஆர்வம். எனது மேக்கப் சாதனங்களை எடுத்து தனக்கு தோன்றிய வகையில் முகத்தில் அலங்கோலம் செய்வது தான் பிடித்த பொழுதுபோக்கு. அப்படி ஒருநாள் எடுத்தவள், "சித்தி, இது என்ன" என்றாள் எதையோ கையில் எடுத்தபடி.

"அது 'Body Wash' டா குட்டி" என்றேன்.

"எதுக்கு?"

"குளிக்க"

"அய்ய, நீங்க சோப் போட்டு குளிக்க மாட்டீங்களா" என்றாள் முகத்தை ஏதோ மாதிரி வைத்துக் கொண்டு.

"இதுவும் சோப்பு தான்டா. Liquid Soap. Like Shampoo"

"Body Wash......." என்று அதை கையில் எடுத்து வாசித்தவள், ஏதோ தெளிவடைந்தவள் போல்,

"நம்ம வீட்டுல Clothes Wash, Car Wash இருக்கே. அது மாதிரி இது Body Wash ஆ" என்றாள்.

என்ன சொல்ல?!?!?!?!?!?

(பல்பு வாங்குறதென்ன நமக்குப் புதுசா...)

****************************************************************************************************

பள்ளித் தோழியொருத்தி நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு அழைத்திருந்தாள். வழக்கமான விசாரிப்புகளுக்குப் பினனர்

"இன்னிக்கு என்னடி சமைச்ச" - நான்.

"இன்னிக்கு நான் சமைக்கல. என் மாமியார் தான் சமைச்சாங்க. ஒரு வாரமா தினமும் நான் சமைக்கிறேன்னு இன்னிக்கு ரெஸ்ட் எடுக்க சொல்லிட்டாங்க"

"ஐயோ பாவம், ஒரு நாளாவது நல்ல சாப்பாடு சாப்பிடனும்னு அவங்களுக்கு தோணாதா"

"கிர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்"

"அப்புறம் தீபாவளிக்கு என்ன ஸ்வீட் பண்ண" அவள்.

"நான் ஒன்னும் பண்ணல. கடைல இருந்து ரெண்டு ஸ்வீட் பாக்ஸ் வாங்கிட்டு வந்தேன். அவ்வளவு தான். நீ என்ன பண்ண?"

"இந்த முறை புதுசா ஒன்னு ட்ரை பண்ணேன்"

"ச்சே, அப்போ தீபாவளி ஹேப்பி தீபாவளியா இல்ல..."

"நீ என்கிட்டே அடி வாங்கப் போற. ஒருமுறை என் சமையல சாப்பிட்டுப் பாரு. அப்புறம் தெரியும் எப்படி இருக்குன்னு" என்றாள் பாவமாக.

"உன் சமையல சாப்பிட்டப்புறம் நான் இருப்பேன்னு நீ நினைக்கிறதே எனக்கு ஆச்சரியமா இருக்கு." என்றேன் அவளைப் போலவே நானும் பாவமாக.

அதற்கு மேலும் அவள் என்னிடம் பேசியிருப்பாளா என்ன...

(நல்ல வேளை, என் சமையல் பத்தின பேச்சு வரவில்லை)

****************************************************************************************************

போன மாதம் இந்நேரம் வெக்கையில் அவிந்து கொண்டிருந்தோம். ஒரு நிமிடம் கூட ஏ.சி. இல்லாமல் இருக்க முடியவில்லை. இன்று ஸ்வெட்டர் இல்லாமல் உட்கார முடியவில்லை. குளிர் பாடாய்ப் படுத்துகிறது. இந்த திடீர் காலநிலை மாற்றத்தால் ஒரு மாதம் விடாமல் வைரல் ஃபீவர் வேறு. மூன்று நாளைக்கொரு முறை டாக்டரைப் பார்த்து வருகிறேன். எல்லா டெஸ்ட் ரிசல்ட்டும் ஓகே. ஆனாலும், சரியாகவில்லை. எதிர்நீச்சல் படத்தில் வருகிற இருமல் தாத்தா தோத்துப் போகும் அளவுக்கு இருமிக் கொண்டிருக்கிறேன். (எப்படியோ வீட்டு வேலைகளிலிருந்து ஒரு மாதம் விடுமுறை)

****************************************************************************************************

போன வாரம் என் நாத்தனாரின் ஒன்றரை வயது குழந்தையுடன் மூன்று நாட்கள் கழித்தேன். குழந்தைகள் வளரும் போது அவர்கள் செய்யும் எல்லாமே பெற்றோருக்கும், தாத்தா பாட்டிக்கும் அழகு தான். அவன் மாடியிலிருந்து கையில் கிடைக்கும் பொருட்களையெல்லாம் கீழே தூக்கி எறிந்து விட்டு "கிர்கயா (விழுந்து விட்டது)" என சொல்லிக் கொண்டிருந்தான். அவன் அந்த வார்த்தையை சரியாகச் சொல்லி நினைவு வைத்துக் கொள்வதற்காகவே வீட்டிலிருக்கும் எல்லா சாமான்களையும் (அவனால் தூக்க முடிந்த) தூக்கிப் போட அனுமதிக்கப்பட்டான். குழந்தைகளின் மழலை மொழி செய்யும் மேஜிக் தான் என்ன...

(ஒவ்வொரு முறையும் கீழிருந்து பொருட்களை மேலே எடுத்து வந்து நல்ல எக்சர்சைஸ் தான் எனக்கு)

****************************************************************************************************

பனிரெண்டாம் வகுப்புப் படிக்கும் என் தங்கைக்கு காலை ஏழு மணியிலிருந்து மாலை எட்டு மணி வரை பள்ளியில் சிறப்பு வகுப்புகள் வைப்பதாக அம்மா கூறினார். ஐந்து மணிக்கு எழுந்து ஆறு மணிக்கு பஸ் பிடித்து ஏழு மணி வகுப்பில் சேரும் அவள், மாலை வகுப்பு முடிந்து வீடு வந்து சேர ஒன்பதாகிறது. வீட்டில் படிக்க முடியாமல் இப்படி வகுப்பெடுப்பதன் காரணம் எனக்கு விளங்கவேயில்லை. இதனால் குழந்தைகள் அசதியுறுவார்களே தவிர படிக்க மாட்டார்கள். பள்ளிகள் யோசிக்காதா...

(இந்த சைக்காலஜி தெரியாமல் இவர்களெல்லாம் குழந்தைகளை எப்படித் தான் ஹேண்டில் செய்கிறார்களோ..)

****************************************************************************************************

யோகி டைம்ஸ்

என்னவரின் தமழ் நாளுக்கு நாள் மெருகேறி வருகிறது. அதன் விளைவு சில காமெடிகளையும் நான் சந்திக்க வேண்டியுள்ளது. 'நாடோடிகள்' பட டிவிடி கிடைக்கவே அவரைப் படம் பார்க்க அழைத்தேன். படத்தின் பெயர் விளக்கம் கேட்டார்.

"ஊர் ஊராக சுற்றுபவர்கள் தான் நாடோடிகள்" என்றேன்.

"You mean Consultants?" என்றார்.

"!!????!!?!!!!?!?!??!?!?"

நாங்கள் ப்ராஜெக்ட் கன்சல்டன்ட்ஸ். வேலை விஷயமாக மாதத்தில் இருபது நாட்கள் ஊர் ஊராக அலைவது வழக்கம். அவர் நான் சொன்ன வார்த்தையை இப்படி புரிந்து கொள்வார் என நினைக்கவில்லை. :(

இதே போல 'அயன்' படம் பார்க்க போன போது அதற்கான பொருளைக் கேட்டார். எனக்குத் தெரியவில்லை. அவராகவே 'அயர்ன்' என்று அர்த்தம் கொண்டுவிட்டார். அவரின் தமிழ் வகுப்புகள் எனக்கு நல்ல பொழுதுபோக்காக உள்ளன. :) (ஆமா, அயனுக்கு அர்த்தம் என்னப்பா...)